Sabah dan Sarawak adalah BERSTATUS NEGARA dan bukannya Negeri.

Sabah dan Sarawak adalah sebuah Negara yang MERDEKA DAN BERDAULAT yang mana kedua - dua NEGARA ini telah bersama-sama dengan Singapura dan Malaya untuk membentuk Persekutuan Malaysia pada 16 September 1963.

Happy Sabah (North Borneo) Independence Day 51 Years

Sabah or previously known as North Borneo was gained Independence Day from British on August 31, 1963. To all Sabahan, do celebrate Sabah Merdeka Day with all of your heart!

Sarawak For Sarawakian!

Sarawak stand for Sarawak! Sarawakian First. Second malaysian!

The Unity of Sabah and Sarawak

Sabah dan Sarawak adalah Negara yang Merdeka dan Berdaulat. Negara Sabah telah mencapai kemerdekaan pada 31 Ogos 1963 manakala Negara Sarawak pada 22 Julai 1963. Sabah dan Sarawak BUKAN negeri dalam Malaysia! Dan Malaysia bukan Malaya tapi adalah Persekutuan oleh tiga buah negara setelah Singapura dikeluarkan daripada persekutuan Malaysia.

Sign Petition to collect 300,000 signatures

To all Sabahan and Sarawakian... We urge you to sign the petition so that we can bring this petition to United Nations to claim our rights back as an Independence and Sovereign Country for we are the Nations that live with DIGNITY!

Decedent of Rajah Charles Brooke

Jason Desmond Anthony Brooke. The Grandson of Rajah Muda Anthony Brooke, and Great Great Grandson of Rajah Charles Brooke

A true Independence is a MUST in Borneo For Sabah and Sarawak.

Sabah (formerly known as North Borneo) and Sarawak MUST gain back its Freedom through a REAL Independence.

Monday, 3 August 2015

Apabila Jenayah Berselindung Disebalik Undang-Undang

1.Tidak pernah ada pun menteri yang lantang bercakap akan berusaha menghapuskan salah laku dan pecah amanah dalam kalangan menteri-menteri dan ahli politik. Yang kita selalu dengar berulang ulang adalah nasihat kepada rakyat, harapan dan janji-janji palsu iaitu memberi kesejahteraan kepada rakyat dan memperbaiki taraf ekonomi rakyat.

2. Undang-undang yang pernah ada di Malaysia, hanya disediakan khas untuk menteri-menteri dan ahli politik. Ahli politik beserta dengan undang-undang mereka sahaja. Sistem perundangan yang hanya berkesan kepada rakyat biasa tetapi kebal kepada empunya kuasa perundangan iaitu dalam kalangan pengamal undang-undang dan barisan menteri-menteri dan sekutunya.

3. Undang-undang dalam Malaysia telah mematikan dan membekukan hak-hak dan kuasa rakyat bawahan. Ianya digunapakai ke atas rakyat biasa, iaitu pekerja bawahan.

4. Kesalahan jenayah terbesar dalam sebuah negara itu bukanlah jenayah sosial yang hanya melibatkan kesalahan jenayah yang dilakukan oleh rakyat. Mahkamah, polis, pendakwa raya, perundangan dan perlembagaan semuanya sengaja direka dan diwujudkan untuk rakyat. Berlakunya penyalah gunaan kuasa. Lalu rakyat dikawal seketat ketatnya dengan alasan untuk menjaga kesejahteraan negara dan mengawal keamanan dalam Malaysia. Orang awam atau rakyat biasa dijadikan simbol utama kepada permasalahan jenayah sosial yang akan memudaratkan negara.

5. Hakikatnya, jenayah serius dan hal yang bakal memudaratkan sesebuah negara itu ialah krisis yang ditimbulkan sendiri dalam kalangan menteri-menteri barisan hadapan negara dan ahli politik itu sendiri. Skandal korupsi dan penyelewangan yang dilakukan oleh menteri-menteri merupakan jenayah terburuk dan keji yang sepatutnya bakal mengugat kesejahteraan dan keselamatan dalam negara.

6. Mengapa ketua hakim atau ketua peguam, pendakwa raya negara, pasukan keselamatan negara iaitu polis dan tentera hanya dikerahkan untuk menangani permasalahan rakyat biasa. Bagaimana dengan pasukan pendakwaan khas, pasukan perisikan khas, akta-akta dan undang-undang dalam negara yang disediakan khas jika berlakunya salah laku dan pecah amanah dalam kalangan menteri-menteri?

7. Adakah salah laku yang hanya dilakukan oleh rakyat biasa seperti mencuri, memfitnah, membunuh, dan sebagainya diyakini tidak pernah langsung dilakukan oleh menteri-menteri kita pada hari ini? Menteri-menteri yang dilantik menjadi pemimpin negara pada hari ini merupakan seorang rakyat biasa yang dipilih untuk menjadi menteri. Jika seorang menteri itu dahulunya pernah menjadi rakyat biasa sebelum dipilih menjadi pemimpin, maka pada hari ini atas apakah alasan atau undang-undang dunia manakah yang menyatakan bahawa mereka tidak harus dikenakan tindakan atau hukuman atas salah laku mereka.

8. Pecah amanah yang dilakukan oleh mereka kerana tanggapan bahawa jawatan yang disandang dilihat sebagai harta dan kekayaan semata mata.

Tanpa kita sedari bahawa kita diperbodohkan melalui persetujuan untuk akur dan tunduk dan sembah kepada kuasa atau sistem perundangan dan perlembagaan yang dianggap mampu menstabilkan keadaan negara dan mewujudkan sebuah negara yang aman dan harmoni dan bebas daripada kuasa penjajahan oleh negara luar. Ciptaan undang-undang buatan manusia yang cuba mengaburkan mata rakyat bagi menutup rahsia dan penyelewangan yang dilakukan oleh pemimpin negara.

9. Jikalau rakyat sudah kehilangan kepercayaan kepada perundangan negara, maka tidak perlulah wujudkan pekerjaan sebagai peguam, kerana pada hakikatnya wang ringgit, masa dan tenaga yang dibazirkan juga tidak pernah berpihak dan menyebelahi nasib rakyat.

Source: G.M

 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...